Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Οργάνωση και τελετουργικό..

..όπως έχω ξαναπεί.. από τότε που θυμάμαι.. είχα εκτιμήσει την αξία της οργάνωσης.. στην αποπεράτωση ενός έργου.. όσο μικρό κι ασήμαντο κι αν ήταν.. ήταν μέρος της διασκέδασης.. ο σχεδιασμός.. ο καθορισμός της σειράς.. τα προαπαιτούμενα.. μπορεί να ήταν ένα σκούπισμα σφουγγάρισμα.. ένα βάψιμο.. ηλεκτρικά υδραυλικά.. κάποια οποιαδήποτε κατασκευή.. μπορεί να ήταν διασκέδαση.. αλλά μέρος της χαράς ήταν κι η επίτευξη του αποτελέσματος.. άσχετα αν κάποια άλλη ιδέα.. μου τραβούσε την προσοχή.. και παρατούσα την προηγούμενη.. κάποιες μείνανε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.. καταδικασμένες σε μια αναμονή πολλές φορές άκαρπη.. αλλά έτσι είναι το παιχνίδι.. κάποιες διατηρούσαν την προσοχή μου.. και την επιμονή μου.. γιατί αφορούσαν άλλους.. και το παιχνίδι σοβάρευε.. και το αποτέλεσμα γινόταν σημαντικό.. ήταν και κληρονομικό χάρισμα.. ο πατέρας μου ήταν αυτός που φώναζαν.. για οποιουδήποτε είδους αγγαρεία επισκευή μετατροπή.. δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν.. έτσι όταν αυτός έγινε ναυτικός.. έμεινα εγώ στο πόδι του.. ήμουν πέντε ετών.. και δεν είχα τις φυσικές δυνατότητες στην αρχή για όλα.. αλλά σιγά σιγά.. έγινα κι εγώ ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές..
..όταν η επίλυση προβλημάτων.. είναι ότι πιο διασκεδαστικό μπορείς να σκεφτείς.. είσαι καταδικασμένος να σκέφτεσαι συνέχεια και για τα πάντα.. κι όταν είσαι άτυχος.. κι ότι πιάνεις το φέρνεις σε πέρας.. κινδυνεύεις να καβαλήσεις ένα καλάμι ΝΑ.. έτσι δεν την πάτησε κι ο συνάδελφος ξυλουργός.. και την είδε θεάνθρωπος στα τριάντα του;.. ευτυχώς σε εκείνη την ηλικία σκεφτόμουν να κάνω οικογένεια.. κι έτσι βρήκα κάτι στο οποίο υστερούσα.. και προσγειώθηκα λίγο.. λίγο όμως.. γιατί παραδέχθηκα.. ότι για να κάνεις οικογένεια χρειάζεται κι ένας ακόμα.. οπότε δε το κατέγραψα στα προσωπική αποτυχία.. έτσι κι αλλιώς κατάλαβα τη ματαιότητα του εγχειρήματος στα πρώτα δυό τρία χρόνια.. κι άρχισα πάλι να ενδιαφέρομαι.. και για τους υπόλοιπους συνανθρώπους μου.. μπορεί να μη χρεώθηκα.. ούτε την αποτυχία μου να τους βοηθήσω ..σαν προσωπική αποτυχία.. αλλά αυτό δε με απέτρεψε.. από το να σκέφτομαι λύσεις για τα κοινονικοπολιτικοοικονομικά προβλήματα.. το κόλπο για να μην την ψωνίσεις.. για μένα ήταν.. να αντιμετοπίζω την σκέψη σαν παιχνίδι.. όπως έκανα από μωρό..
..σκεφτόμουν λοιπόν.. εν μέσω δικτατορίας.. τι θα μπορούσε να γίνει με το τέλος της.. που για κάποιο λόγο το είχα σίγουρο.. τι είδους κοινωνική οργάνωση θα έκανε τους γύρω μου χαρούμενους.. το πρώτο που μας έλειπε ήταν η αίσθηση της δικαιοσύνης.. από διηγήσεις για τις μεταπολεμικές περιπέτειες.. είχα αρχίσει να καταλαβαίνω ότι αυτό δε θα είναι εύκολο.. μια και προηγουμένως.. είχαν επικρατήσει δύο ιδέες περί δικαίου.. αλλά ήλπιζα ότι κάτι θα είχαμε μάθει από τις ασχήμιες που είχαν γίνει τότε.. κι από τις δύο πλευρές..
..το δεύτερο που μας έλειπε.. ήταν η ελευθερία του λόγου.. το θεωρούσα σημαντικό.. γιατί νόμιζα ότι ο λόγος είναι το εργαλείο.. για την οργάνωση περισσοτέρων του ενός.. για την οργάνωση και την αποπεράτωση του κάθε έργου..
..μετά άρχισα σιγά σιγά.. να φτιάχνω στο μυαλό μου ένα είδος πολιτεύματος.. την βασιλεία δεν την καταλάβαινα.. πως ένας έξυπνος άνθρωπος μπορεί να την προτιμά.. αν δεν ήταν ο ίδιος βασιλιάς βέβαια.. μου ήταν μυστήριο.. η προεδρευομένη δημοκρατία.. δε με έπειθε.. την έβλεπα σαν αριστοκρατική τυραννία.. και χωρίς να κρατούν οι άριστοι τελικά.. στο κάτω κάτω αυτοί δε μας είχαν οδηγήσει στην δικτατορία;.. οδηγήθηκα σε ένα σχήμα πυρηνικό.. αποτελούμενο από μικρές ομάδες.. κατά το δυνατόν αυτοδύναμες.. που θα μπορούσαν να οργανωθούν εσωτερικά.. να έχουν όλοι λόγο.. και να αναλαμβάνει ο καθένας κάποιο ρόλο.. κυκλικά ή ακόμα καλύτερα με κλήρο.. για μικρό χρονικό διάστημα.. και χωρίς μισθό.. έτσι σα μια θητεία χωρισμένη σε κομμάτια.. με τον ίδιο τρόπο έβλεπα να λειτουργούν κι οι ευρύτερες ομάδες.. κοινότητες δήμοι νομοί περιφέρειες..
..δε καταλάβαινα πως γίνεται ένας άνθρωπος να κάνει την ίδια δουλειά σε όλη του τη ζωή.. τραγικά βαρετό.. μου φαινόταν λογικό.. να ξεκινάς με μια έντονα χειρωνακτική δουλειά.. και μια ελαφρά εκπαίδευση.. και σιγά σιγά να εξελίσσεσαι.. σε δημόσιο υπάλληλο κοντά στη δύση του βίου σου.. και μη μου πείτε για εξειδίκευση.. δε σου απαγορεύει κανένας να σκάβεις 3 ώρες τη μέρα.. και συγχρόνως να σκέφτεσαι.. ούτε να μελετάς όσο θέλεις πριν και μετά..
..δε καταλάβαινα πως γίνεται να κοστίζει περισσότερο το χρήμα.. από την εργασία.. θεωρούσα.. ότι η στενή ομάδα.. θα έπρεπε να μεριμνά για τις βασικές ανάγκες όλων των μελών της.. τροφή στέγη κλιματισμό εκπαίδευση ψυχαγωγία.. και να προσφέρει ένα ποσό στον κουμπαρά της αμέσως ευρύτερης ομάδας.. για την εξισορρόπηση των τοπικών διαφορών.. πρώτες ύλες.. καιρικά φαινόμενα.. αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών.. μετακινήσεις.. μεταφορές.. κλπ..
..τέτοια ανεδαφικά σκεφτόμουν σαν παιδί.. όχι πολύ αθώο.. αλλά όπως φάνηκε άπειρο..
..κι έπεσε η δικτατορία.. κάπως.. και φωνάξαμε πίσω αυτούς που μας οδήγησαν εκεί.. και η δικαιοσύνη δεν προχώρησε πολύ.. οι κλίκες συνέχισαν την δουλειά τους.. αντί να σκεφτούμε διαδικασίες και οργανώσεις.. τελετουργικά αναπαράγαμε τα ίδια τα παλιά.. και η δημοκρατία δεν ήλθε.. και ήταν λογικό.. όταν τα σκεφτόμουν αυτά.. δεν είχα βρεθεί σε συνέλευση πολυκατοικίας.. θα είχα καταλάβει.. ότι τελικά ο λόγος δε φτάνει.. θα πρέπει να υπάρχει και λόγος.. κι έτσι συνεχίζουμε με σεπτές τελετές.. και να δούμε..
έχουμε και πιό συμαζεμένο παραλήρημα στα πλακάκια

7 σχόλια:

μαχαιρης είπε...

Οχι εμενα αυτο το ευρυ παραληρημα μου αρεσει...
ΣΩΣΤΟΤΑΤΟ....!!!
Αλλα θα πρεπει να ειναι υποχρεωτικο...!!

Γιατι πολυ λιγοι το θελουνε αυτο...
Κι απ αυτους οι μισοι...Μονο στα λογια...!!!
Εχεις διαβασει την "Πολιτεια"..;;

koulpa είπε...

xaxa φιλε μαχαίρι
πολύ μόνος νίωθω σε αυτές τις απόψεις.. :) :)
ναι έχω διαβάσει πολύ πλάτωνα μώλις άρχισα να διαβάζω.. είχα βρει σε ένα βιβλιοπολείο χωριού.. ένα σορό βιβλιαράκια των εκδόσεων φέξη.. σε εξεφτελιστική τιμή.. είχα πολλές αντιρίσεις.. αλλά και κάποια πράγματα μου φάινοντα πολύ λογικά.. για να τα εφαρμώσει ένα παράλογο ων όπως ο άνθρωπος.. :) :)
την καληνύχτα μου :) :)

ZouZouna είπε...

Mπερδεμένα τα λές, με μπουρδούκλωσες κι εμένα.
Αφού στην επταετία ήσουν απο αγέννητο ως βρέφος και παιδάκι... πως είχες σκέψεις !

ZouZouna είπε...

Aντε πάλι. Πάω παρακάτω και τρικλοποδιάζομαι.
Τι λες που δεν μπορεί ένας άνθρωπος να κάνει το ίδιο επάγγελμα όλη του την ζωη΄>
Μπορεί και παραμπορεί ! ολοι έτσι κάνουμε... οι εξαιρεσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα απλώς.
και γενικώς ένα "αλλού ντ' αλλού" είσαι θεωριτικώς...
καλημέρα !
οοοχι δεν θα πάω στα πλακάκια.
πάω ως την Σουηδία, που τα πράγματα είναι καλύτερα !
μάκια !

Σοφία είπε...

Βρε μήπως στην προηγούμενη ζωή σου ήσουν Ελβετός;;;

koulpa είπε...

xaxaxa zoyzoynion μου
δεν είμαι και τόσο μικρός καλέ.. έχω μνήμες και πριν την χουντα.. :) :)
χαχα δεν έιπα ότι δε μπορεί.. ότι δε καταλαβαίνω γιατί να το θέλει.. :) :)
καληνυχτούδια καθυστεριμένα :) :)

koulpa είπε...

χαχαχα σοφία μου
μπα.. θεωρώ την ελβετία μεγάλη πληγη.. αντιπαθώ τις τράπεζες.. παιδιόθεν.. :) :)
χάρηκα που σε είδα.. καληνυχτούδιααα :) :)